بحث فزاینده درباره «کسری طموح» در بریتانیا باعث شده سرمایهگذاران خطرپذیر بپرسند آیا والدین محتاط و سیستم آموزشی پرهزینه کشور، جوانان بریتانیایی را از کارآفرینی منصرف میکنند.
پیتر کایل، وزیر امور تجاری بریتانیا، اخیراً هشدار داد که دانشجویان بریتانیایی کمتر از همتایان آمریکایی خود، تمایل کارآفرینانه دارند. او در رویدادی از شرکت Nvidia در لندن گفت که تعداد کمی از دانشجویان با هدف تأسیس کسبوکار به تحصیلات عالی میپردازند. “روحیه کارآفرینی بهسادگی وجود ندارد – انگیزه و انرژی نیست.”
والدین بهعنوان مانع اصلی کارآفرینی دیده میشوند
هری استبینگز، بنیانگذار شرکت سرمایهگذاری 20VC که 650 میلیون دلار مدیریت میکند، استدلال کرد که والدین محتاط یکی از بزرگترین موانع برای جوانان بریتانیایی است که میخواهند کسبوکار راهاندازی کنند.
استبینگز به CNBC Make It گفت: “والدین مشکل بزرگی هستند. والدین شما را خراب میکنند. والدین در بریتانیا ذاتاً از ریسک پرهیز میکنند. آنها میگویند: ‘این شغل را بگیر. تو دانشگاه رفتی. من پولش را دادم، پس این شغل پایدار را بگیر.’”
او این وضعیت را با آمریکا مقایسه کرد، جایی که والدین بیشتر از پروژههای کارآفرینی حمایت میکنند: “در آمریکا، خیلی بیشتر میگویند: ‘یک کسبوکار راه بینداز. امتحانش کن. به یک استارتاپ بپیوند.’ نگرش نسبت به ریسک کاملاً متفاوت است.”
اظهارات استبینگز نشاندهنده نگرانی گستردهتر است که بریتانیا فرهنگ تشویق به ریسکپذیری ندارد.
«سیستم دستکاری شده است»: مؤسسان خواستار تغییر
تام والاس-اسمیت، بنیانگذار استارتاپ همجوشی هستهای Astral Systems، به CNBC Make It گفت که هنگام تحصیل دکتری در دانشگاه بریستول، کارآفرینی را مسیر شغلی ممکن نمیدید. “انتظار داشتم در دانشگاه یا شرکتهای بزرگ مشغول شوم.”
اگرچه او معتقد است بریتانیا بسیاری از کارآفرینان موفق را تولید میکند، ولی والاس-اسمیت استدلال کرد که دولت و رسانهها میتوانند “بهتر داستان مؤسسان را روایت کنند” تا نسلهای آینده الهام بگیرند.
استبینگز افزود: “جوانان هنوز میخواهند در Jane Street، Goldman Sachs یا McKinsey کار کنند. شگفتآور است که چقدر طموح کارآفرینی در مراحل اولیه کم است.”
کارآفرینی بهعنوان گزینهای مالی پایدار دیده نمیشود
داما ساتیاناثان، شریک ارشد Bethnal Green Ventures در لندن، موافق بود که پرهیز از ریسک والدین با نگرانی از بیثباتی مالی مرتبط است. “کارآفرینی واقعاً در سیستم آموزشی ریشه ندارد. والدین مبالغ زیادی برای مدارس خصوصی و دانشگاه خرج میکنند چون ایمنترین و مطمئنترین مسیر محسوب میشود.”
هزینه مدارس خصوصی در بریتانیا در ژانویه 22.6٪ افزایش یافت و پس از اعمال مالیات بر ارزش افزوده 20٪، متوسط شهریه ترمی مدارس روزانه به 7,382 پوند (9,799 دلار) رسید. شهریه دانشگاهها نیز در 2025 با 3.1٪ افزایش به 9,535 پوند رسید – اولین افزایش در هشت سال گذشته.
اگرچه هزینه تحصیل در آمریکا بالاتر است، فارغالتحصیلان آنجا معمولاً درآمد بیشتری دارند و انعطاف مالی بیشتری برای ریسکهای کارآفرینی دارند.
شکاف طموح با وجود علاقه زیاد
نظرسنجی مارس فدراسیون کسبوکارهای کوچک و Simply Business نشان داد تقریباً 60٪ بریتانیاییهای 18 تا 34 ساله علاقهمند به راهاندازی کسبوکار هستند. با این حال، تنها 16٪ واقعاً این کار را انجام دادهاند و کمبود آموزش تجاری و ناامنی مالی را بهعنوان موانع اصلی ذکر کردهاند.
ساتیاناثان گفت: “با هزینههای بالای زندگی و شبکههای امنیتی محدود، سوال این است: ‘آیا میتوانم شکست بخورم؟’ کارآفرینی همیشه موفق نمیشود و این عدم قطعیت، ثبات مالی را بزرگترین نگرانی میکند.”