بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) بار دیگر در کانون چالش‌های حقوقی قرار گرفته است؛ این بار با شکایتی که هدف آن الزام شفافیت کامل در فرآیند تعیین سیاست‌های پولی است ـ حرکتی که می‌تواند شیوه ارتباط بازارها با سیاست‌گذاری‌های کلان را برای همیشه تغییر دهد. روز پنج‌شنبه شرکت Azoria Capital به رهبری جیمز فیشبک، با طرح دادخواستی در دادگاه فدرال واشنگتن، جروم پاول (رئیس فدرال رزرو) و اعضای کمیته بازار باز فدرال (FOMC) را به نقض یک قانون فدرال سال ۱۹۷۶ متهم کرد و خواستار علنی شدن جلسات کلیدی تعیین نرخ بهره شد.
هسته ماجرا: شفافیت یا ثبات؟
در قلب این دعوای حقوقی، ادعا می‌شود که فدرال رزرو طی سال‌های اخیر با تفسیر منافع برخی تبصره‌ها، قانون “Government in the Sunshine Act” را دور زده است؛ قانونی که طبق آن بیشتر جلسات آژانس‌های فدرال باید به شکل عمومی برگزار شود، مگر در موارد خاص و مستثنی. شکایت Azoria به طور مستقیم به سنت دیرینه جلسات غیرعلنی FOMC حمله می‌کند و تجارت‌های مالی را آسیب‌پذیرتر از همیشه می‌داند؛ چراکه به گفته آن‌ها، نبود دسترسی همزمان به داده‌ها و مباحثات، امکان آماده‌سازی واکنش‌های هوشمندانه در برابر تغییرات ناگهانی سیاستی را سلب می‌کند.
این دادخواست تنها یک اقدام نمادین نیست. Azoria تقاضای صدور دستور موقت برای علنی شدن جلسات حساس ۲۹ و ۳۰ ژوئیه FOMC را مطرح نموده؛ جلسه‌ای که انتظار می‌رود نرخ بهره جدید آمریکا تعیین شود و معمولاً تحلیل‌گران و فعالین بازارهای مالی با بالاترین دقت به سراغ سیگنال‌های آن می‌روند.
جیمز فیشبک و تیمش معتقدند: این سبک بسته و غیرعلنی جلسات، پاسخ‌گویی و شفافیت را فدای مصلحت‌گرایی‌های نهادی می‌کند. حتی پا را فراتر نهاده‌اند و مدعی شده‌اند که سیاست‌های فعلی فدرال رزرو با انگیزه‌های سیاسی، و نه لزوماً اقتصادی، نرخ بهره بالا را حفظ کرده تا برنامه‌های اقتصادی ترامپ را با اخلال روبه‌رو کند.
زمینه سیاسی و فشارهای نهادی
این شکایت در شرایطی مطرح می‌شود که فدرال رزرو با فشارهای فزاینده دولت مواجه است. دونالد ترامپ بارها پاول و بانک مرکزی را بابت عدم کاهش نرخ بهره تحت فشار قرار داده و بازدید پر سر و صدایش از ساختمان تازه‌مرمت‌شده بانک مرکزی (به ارزش ۲.۵ میلیارد دلار) نیز نماد این فشارهاست. کاخ سفید، این پروژه را جزو هزینه‌های زائد و نشانه شفاف نبودن عملکرد فدرال رزرو می‌داند.
ارتباط نزدیک جیمز فیشبک با دولت ترامپ، عضویت او در نهادهای دولتی قبلی و راه‌اندازی ETF ضد-DEI از باشگاه مارالاگو، این چالش حقوقی را بیش از یک دعوای ساده حقوقی و به میدانی برای جدال سیاست و اقتصاد بدل می‌سازد.
اتهامات Azoria: سیاست‌گذاری پولی در خدمت سیاست؟
Azoria در متن دادخواست ادعا می‌کند فدرال رزرو دستگاه سیاست‌گذار پولی را عملاً به ابزاری سیاسی بدل نموده و نرخ بهره را تنها برای تضعیف برنامه‌های رشد اقتصادی ترامپ بالا نگه داشته است. این اتهامات تاکنون ثابت نشده‌اند اما فضا را برای منازعه تازه‌ای بر سر استقلال فدرال رزرو و خطرات سیاست‌زدگی مهیا می‌کنند.
در شرایطی که بازارها انتظار تغییر نرخ بهره در جلسه پیش‌رو را ندارند، این هجمه حقوقی می‌تواند بر احساسات بازار تاثیر بگذارد و ریسک عدم قطعیت را بالا ببرد.
زمینه حقوقی و تاریخی
اساس استدلال حقوقی Azoria قانون Sunshine Act (مصوب پس از رسوایی واترگیت) است؛ قانونی که طبق آن، جلسات آژانس‌های فدرال باید عموماً علنی باشد، مگر برای جلوگیری از سوءاستفاده اطلاعاتی. فدرال رزرو سال‌هاست با اتکا به این استثنا، جلسات تعیین سیاست پولی را در خفا برگزار می‌کند ـ روندی که به گفته Azoria تخلف است، زیرا نه رأی‌گیری و نه شفاف‌سازی علنی درباره استثناها صورت نگرفته است.
Azoria می‌گوید این روند، «روح دموکراسی و شفافیت عمومی» را زیر سوال برده و بازارها باید به‌صورت واقعی و شفاف با سیاست‌گذاران همزمان شوند.
iXDeep: پیامدهای بازار برای فارکس و رمزارزها
این منازعه حقوقی عملاً موج تازه‌ای از عدم قطعیت را به بازارهای مالی تزریق می‌کند؛ مخصوصاً در حوزه فارکس و رمزارزها.
- افزایش نوسان: آشکار شدن مباحثات زنده سیاست پولی می‌تواند واکنش‌های بلادرنگ در بازار دلار و جفت‌ارزهای اصلی ایجاد کند؛ بیش از آنچه تاکنون با انتشار بیانیه‌ها رخ می‌داد.
- تغییرات در استراتژی معامله‌گران: با قابل پیش‌بینی‌تر شدن روند مباحثات، برخی استراتژی‌های محافظه‌کارانه جای خود را به سناریوهای “پیش‌دستی” و برخورد سریع با سیگنال‌های زنده خواهند داد.
- افزایش تقاضا برای دارایی‌های شفاف: رمزارزهایی چون بیت‌کوین و اتریوم، با وعده شفافیت لحظه‌ای و حذف واسطه‌ها، ممکن است به‌عنوان پناهگاه سرمایه‌های نگران از شفافیت نامطلوب فدرال رزرو، شاهد رشد تقاضا باشند.
برای معامله‌گران حرفه‌ای، چابکی و تطبیق سریع با شرایط جدید اهمیت مضاعف پیدا می‌کند؛ چرا که شاید سیاست‌گذاری پولی آمریکا بیش از هر زمان دیگری به صحنه‌ای عمومی، غیرمترقبه و تاثیرگذار بر بازار جهانی بدل شود.
