انتظار میرود فدرال رزرو هفته آینده برای اولین بار در یک سال، نرخهای بهره را کاهش دهد، احتمالاً تا ۵۰ واحد پایه، که این موضوع پرسشهایی را درباره سرنوشت ۷.۶ تریلیون دلاری که در حال حاضر در صندوقهای بازار پول قرار دارد، ایجاد میکند.
طی بیش از یک سال، بازده بالای سرمایهگذاریهای معادل نقد، سرمایههای نهادی و خردهفروشی را به سمت صندوقهایی با بازده حدود ۴.۳٪ جذب کرده است. اما کاهش نرخها به تدریج این پرداختها را کاهش خواهد داد و حدس و گمانها درباره انتقال سرمایه به داراییهای پرریسکتر را برانگیخته است.
نقدینگی به احتمال زیاد سریع حرکت نخواهد کرد
نظریه «دیوار نقدینگی» وال استریت — که میگوید این تریلیونها میتوانند پس از کاهش بازدهها باعث جهش بورس شوند — سالهاست که مطرح است، اما شکاکان میگویند تاریخ خلاف این را نشان میدهد. پیتر کرین از Crane Data اشاره میکند که مانده صندوقهای پول تنها در دوران بحرانهایی که نرخها را به صفر رساندهاند، مانند ترکیدن حباب داتکام و بحران مالی ۲۰۰۸، کاهش قابلتوجهی داشته است.
کرین گفت: «در وال استریت خیالبافی کنید. ۷ تریلیون دلار به جایی نمیرود جز بالا رفتن.»
حدود ۶۰٪ از ماندههای صندوقهای بازار پول اکنون از سرمایهگذاران نهادی و شرکتی تأمین میشود، که کمتر احتمال دارد فارغ از سطح بازده، به سمت سهام بروند. کرین تخمین میزند که حداکثر حدود ۱۰٪ از ماندهها ممکن است خارج شود.
تأثیر بر پرتفوی سرمایهگذاری
حتی اگر فدرال رزرو نرخها را کاهش دهد، صندوقهای پول بهتدریج خود را با ساختار سررسید ۳۰ روزه تطبیق خواهند داد. جریانهای کوتاهمدت ممکن است حتی به طور موقت افزایش یابد، زیرا صندوقها همچنان اوراق با بازده بالاتر را نگه میدارند.
برای سرمایهگذارانی که به دنبال گزینههای جایگزین هستند، تحلیلگران پیشنهاد میکنند از طریق ETFهای با مدت ۲ تا ۵ سال از منحنی اوراق خزانه خارج شوند، نردبان اوراق قرضه بسازند تا نوسانات را مدیریت کنند، یا بهطور انتخابی به سهام خارج از شرکتهای بزرگ ایالات متحده اضافه کنند. اما استراتژیستها هشدار میدهند که اکثر پرتفویهای متنوع در حال حاضر ریسک کافی بازار سهام را دارند.
در کوتاهمدت، «دیوار نقدینگی» احتمالاً بیشتر در حالت پارک شده باقی میماند تا اینکه سیلابی به سمت سهام ایجاد کند — مگر اینکه فدرال رزرو مجبور به کاهشهای شدید شود که بازدهها را به سمت صفر بازگرداند.