تداوم عدم قطعیت اقتصادی، روند احیای بازار حمل‌ونقل باری در آمریکا را کند کرده و توازن میان ظرفیت و تقاضا را بر هم زده است.
با وجود نشانه‌هایی از آغاز روند بهبود، بازار حمل‌ونقل باری در آمریکا همچنان با چالش‌های اقتصادی مواجه است. نوسانات تقاضا، مازاد ظرفیت و بی‌ثباتی در روند واردات، موجب شده‌اند که پیش‌بینی‌ها درباره بازگشت بازار به حالت عادی به تعویق بیفتد.
تأخیر در اصلاح بازار در پی تردیدهای اقتصادی
بخش حمل‌ونقل باری در ایالات متحده که به‌عنوان شاخصی کلیدی از سلامت اقتصادی داخلی شناخته می‌شود، یکی از طولانی‌ترین دوره‌های رکود خود را از زمان مقررات‌زدایی تجربه می‌کند. در حالی که نشانه‌هایی از بهبود در بازار دیده می‌شود، بی‌ثباتی‌های اقتصادی، حرکت به سمت احیا را متوقف کرده‌اند.
بررسی روند شاخص رد پیشنهادات خروجی (OTRI) و شاخص بهای خطی حمل بار (NTIL) – بدون در نظر گرفتن هزینه سوخت – در دو سال گذشته، روندی صعودی همراه با نوسانات فزاینده را نشان می‌دهد. با این حال، طی پنج ماه نخست سال ۲۰۲۵، این روند متوقف شده و نشان‌دهنده کاهش سرعت بهبود بازار است.
تقاضای پایین، ظرفیت بالا
تقاضای حمل‌ونقل باری تقریباً ۳۰ درصد نسبت به اوج دوران همه‌گیری کاهش یافته است؛ دورانی که با افزایش بی‌سابقه حجم بار همراه بود. اگرچه آن سطوح از تقاضا قابل تداوم نبود، ولی زمان کافی برای ایجاد ظرفیت بیش‌ازحد در بازار فراهم کرد.
بین ژوئن ۲۰۲۰ تا اکتبر ۲۰۲۲، تعداد مجوزهای فعال حمل‌ونقل باری حدود ۴۸ درصد افزایش یافت. از آن زمان تاکنون، این رقم تنها ۱۲ درصد کاهش یافته که نشان‌دهنده روند کند اصلاح ظرفیت در بازار است. این تأخیر تا حدی به دلیل روند کند به‌روزرسانی داده‌ها در «سازمان ایمنی حمل‌ونقل فدرال» (FMCSA) است؛ فرآیندی که ممکن است تا دو سال طول بکشد مگر آنکه اپراتورها به‌صورت داوطلبانه خروج خود را اعلام کنند. داده‌های دقیق‌تر از منابعی مانند «Carrier Details» این بازه زمانی را به یک سال کاهش می‌دهند، اما همچنان با تأخیر همراه‌اند.
نکته مهم این است که هر مجوز حمل‌ونقل الزاماً نشان‌دهنده مقیاسی یکسان نیست؛ ممکن است تنها یک کامیون یا ناوگانی با هزار دستگاه را شامل شود. بنابراین، صرفاً با شمارش مجوزها نمی‌توان تصویری دقیق از ظرفیت واقعی بازار ارائه داد.
شاخص رد پیشنهاد، معیار توازن بازار
در چنین شرایطی، نرخ رد پیشنهادات یکی از قابل‌اعتمادترین معیارها برای سنجش تعادل بازار محسوب می‌شود. شرکت‌های حمل‌ونقل زمانی از پذیرش بار خودداری می‌کنند که گزینه‌های سودآورتری در دسترس داشته باشند. بنابراین افزایش نرخ رد پیشنهاد، نشانه‌ای از کاهش ظرفیت و فشردگی شبکه حمل‌ونقل است.
طی سال‌های اخیر، بازار در مسیر اصلاح ظرفیت قرار داشته و به نظر می‌رسید در پایان سال ۲۰۲۴ به تعادل نزدیک شده است. در تعطیلات آخر سال، شاخص OTRI برای اولین‌بار از سال ۲۰۲۱ به بالای ۱۰ درصد رسید، در حالی که تمایل شرکت‌های باربری به استفاده از روش‌های حمل‌ونقل ریلی (intermodal) برای مسافت‌های طولانی افزایش یافته بود. این تغییر رویکرد بخشی به دلیل برنامه‌ریزی پیشگیرانه موجودی‌ها بود که امکان انعطاف‌پذیری بیشتری در زمان‌بندی حمل‌ونقل برای فرستندگان بار فراهم می‌کرد.
تأثیر جنگ تجاری
جنگ تجاری جاری نیز یکی دیگر از عوامل بی‌ثباتی در بازار است که الگوهای حمل‌ونقل را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. در حالی که در ماه‌های آوریل و مه موقتاً از شدت تعرفه‌ها کاسته شد، این روند با از سرگیری فعالیت‌های تجاری پرتنش، بار دیگر تغییر مسیر داد و موجب تصمیم‌گیری‌های متناقض و متزلزل در زنجیره تأمین شد.
بر اساس داده‌های مربوط به رزرو واردات، تابستان گذشته شاهد افزایش چشمگیر در حجم کانتینرهای ارسالی به آمریکا بودیم. با این حال، نوسانات بعدی ناشی از عدم اطمینان سیاست‌های تجاری، تداوم یافت. گرچه حجم واردات کانتینری می‌تواند شاخصی برای تقاضای حمل‌ونقل باری باشد، اما در دوره‌های بی‌ثبات، این داده‌ها به‌راحتی گمراه‌کننده می‌شوند — روندی که از زمان همه‌گیری کرونا به‌وضوح مشاهده شده است.
تقاضا هست، اما بارها در انبار مانده‌اند
با وجود باقی ماندن سطح واردات در مقادیر نسبتاً بالا، بخش قابل توجهی از محموله‌ها به جای ورود مستقیم به شبکه حمل‌ونقل جاده‌ای، در انبارها ذخیره شده‌اند. این رویکرد احتیاطی به دلیل ابهام در سیاست‌های تجاری، رفتار مصرف‌کننده و برنامه‌ریزی زنجیره تأمین شکل گرفته است.
در نتیجه، باری که می‌توانست محرک احیای بازار حمل‌ونقل باری باشد، همچنان در حالت راکد باقی مانده و این امر تقاضا را در این بخش پایین نگه داشته است.
جمع‌بندی
بازار حمل‌ونقل باری در آمریکا از لحاظ ساختاری آمادگی لازم برای یک جهش را دارد، اما بی‌ثباتی‌های کلان اقتصادی و نبود شفافیت در سیاست‌های تجاری مانعی جدی بر سر راه آن است. تا زمانی که نشانه‌های روشنی از سمت تقاضا و سیاست‌های بین‌المللی ارائه نشود، مسیر بهبود این بازار همچنان کند و پرنوسان باقی خواهد ماند.
