تحول دراماتیک در بازارهای کار در دوران پاندمی کووید-19 که به نام “استعفای بزرگ” شناخته می‌شود، اکنون به مرحله جدیدی وارد می‌شود: “ماندن بزرگ”. اقتصاددانان از این اصطلاح برای توصیف دوره‌ای با چرخش کارگران بسیار پایین و رفتار محتاطانه کارفرمایان استفاده می‌کنند، جایی که شرکت‌ها نه به طور تهاجمی استخدام می‌کنند و نه کارکنان خود را اخراج می‌کنند.
نلا ریچاردسون، اقتصاددان ارشد شرکت ADP، در مصاحبه‌ای با CNBC گفت: “ما فقط چند سال پیش ‘استعفای بزرگ’ را داشتیم، اما اکنون، کارگران به هیچ جایی نمی‌روند.” او اشاره کرد که بسیاری از کارمندان در دوران پاندمی نقش‌های مطلوبی پیدا کرده‌اند، اغلب با حقوق بالاتر و انعطاف‌پذیری بیشتر، مانند تنظیمات ترکیبی یا از راه دور. “آنچه که در واقع در داده‌ها می‌بینیم، نرخ بسیار پایین چرخش است که در ایالات متحده بسیار غیرمعمول است”، ریچاردسون افزود.
شکل‌گیری بازار “نه استخدام، نه اخراج”
کارفرمایان نیز احتیاط می‌کنند. ریچاردسون این روند را به عنوان یک محیط “نه استخدام، نه اخراج” توصیف کرد — با تصمیمات استخدامی که به دلیل عدم اطمینان اقتصادی متوقف شده است، اما اخراج‌ها همچنان نادر هستند.
ادعاهای اولیه بیکاری هنوز در نزدیک‌ترین سطوح تاریخی خود باقی مانده است، که این امر نشان‌دهنده عدم تمایل کارفرمایان به کاهش تعداد کارکنان پس از سال‌ها دشواری در جذب و نگه‌داشتن استعدادها است. ریچاردسون گفت: “بازگشت آنها به ایالات متحده مدت زمان زیادی طول کشید.”
این تغییر کاملاً از افزایش استعفاها در دوران پاندمی، زمانی که حدود 50.5 میلیون آمریکایی در سال 2022 از شغل خود استعفا دادند، نسبت به 47.8 میلیون در سال 2021، نشان‌دهنده یک تغییر قابل توجه است.
سرد شدن بازار کار آمریکا
با این حال، نشانه‌هایی از نرم شدن در حال ظهور است. تعداد مشاغل غیرکشاورزی در ماه ژوئیه تنها 73,000 نفر افزایش یافت، که به طور قابل توجهی کمتر از انتظارات بود، در حالی که نرخ بیکاری به 4.2٪ افزایش یافت. داده‌های ضعیف‌تر باعث شده‌اند که گمانه‌زنی‌هایی در مورد احتمال کاهش نرخ‌های بهره توسط فدرال رزرو در نشست سیاست‌گذاری سپتامبر به وجود آید.
بازار کار بریتانیا نیز تغییر مشابهی را تجربه می‌کند
یک دینامیک مشابه “ماندن بزرگ” در بریتانیا در حال شکل‌گیری است. تعداد مشاغل خالی که در الربع دوم 2022 به رکورد 1.29 میلیون رسید، پس از آن به شدت کاهش یافته است. تا ماه مه-ژوئیه 2025، تعداد مشاغل خالی 5.8٪ کاهش یافت و به 718,000 رسید که در 16 از 18 بخش کاهش یافت، طبق گزارش دفتر آمار ملی (ONS).
نرخ inactivity — درصد افرادی که بین 16 تا 64 سال سن دارند و نه مشغول به کار هستند و نه در جستجوی کار — در بین آوریل تا ژوئن 2025 برابر با 21٪ بود. اقتصاددانان به هزینه‌های بالای نیروی کار به دلیل افزایش مالیات‌ها و افزایش حداقل دستمزد، همراه با عدم اطمینان اقتصادی گسترده‌تر، به عنوان عواملی که میل به جذب نیرو را کاهش می‌دهند اشاره می‌کنند.
مونیکا جورج میخائیل، اقتصاددان همکار در موسسه ملی تحقیقات اقتصادی و اجتماعی گفت: “استخدام‌های تجاری در طول سه سال گذشته به طور مداوم کاهش یافته است. در همین حال، کاهش inactivity و افزایش بیکاری باعث افزایش عرضه نیروی کار شده است.”
کسب‌وکارها منتظر وضوح هستند
نیل کربی، مدیرعامل کنفدراسیون استخدام و کارآموزی بریتانیا، بازار بریتانیا را بازاری با تردید توصیف کرد. شرکت‌ها هنوز از گسترش فهرست کارکنان خود امتناع می‌کنند تا زمانی که اعتماد بیشتری به چشم‌انداز رشد اقتصادی پیدا کنند.
کربی به CNBC گفت: “استخدام‌های دائمی برای دو یا سه سال گذشته کم بوده است و هنوز به حالت طبیعی خود بازنگشته است [از زمان کووید-19]”. او افزود: “شرکت‌ها فقط در آنجا نشسته‌اند با دستی روی دکمه … آنها می‌بینند که چه کاری خواهند کرد، فقط کمی اعتماد برای انجام آن می‌خواهند.”
